ਸ਼ਿਵ ਚਾਲੀਸਾ | Shiv Chalisa In Punjabi

Also Read This In:- Bengali, English, Gujarati, Hindi, Kannada, Marathi, Malayalam, Odia, Sanskrit, Tamil, Telugu.

ਸ਼ਿਵ ਚਾਲੀਸਾ ਸ਼ਿਵ ਪੁਰਾਣ ਤੋਂ ਲਈ ਗਈ ਹੈ ਅਤੇ ਸ਼ਿਵ ਪੁਰਾਣ ਦੇ ਲੇਖਕ ਮਹਾਰਿਸ਼ੀ ਵੇਦ ਵਿਆਸ ਹਨ। ਇਹ ਪਵਿੱਤਰ ਗ੍ਰੰਥ ਦੇਵਾਨੀ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਵਿਚ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿਚ 24 ਹਜ਼ਾਰ ਛੰਦ ਹਨ। ਸ਼ਿਵ ਚਾਲੀਸਾ ਵਿੱਚ ਚਾਲੀ ਛੰਦ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਦੇਵਤਿਆਂ ਦੇ ਦੇਵਤਾ ਮਹਾਦੇਵ ਸ਼ਿਵ ਦੀ ਉਸਤਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ। ਸ਼ਿਵ ਚਾਲੀਸਾ ਦਾ ਪਾਠ ਮਹਾਦੇਵ ਨੂੰ ਪ੍ਰਸੰਨ ਕਰਨ ਦਾ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਤਰੀਕਾ ਹੈ। ਅਜਿਹਾ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸ਼ਿਵ ਚਾਲੀਸਾ ਦਾ ਪਾਠ ਕਰਨ ਨਾਲ ਸ਼ਰਧਾਲੂਆਂ ਨੂੰ ਚਮਤਕਾਰੀ ਲਾਭ ਮਿਲਦਾ ਹੈ।

||ਦੋਹਾ||
ਜਯ ਗਣੇਸ਼ ਗਿਰਿਜਾਸੁਵਨ ਮਂਗਲ ਮੂਲ ਸੁਜਾਨ ।
ਕਹਤ ਅਯੋਧ੍ਯਾਦਾਸ ਤੁਮ ਦੇ-ਉ ਅਭਯ ਵਰਦਾਨ ॥

|| ਚੌਗੁਣਾ ||

ਜਯ ਗਿਰਿਜਾਪਤਿ ਦੀਨਦਯਾਲਾ । ਸਦਾ ਕਰਤ ਸਂਤਨ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਾ ॥
ਭਾਲ ਚਂਦ੍ਰਮਾ ਸੋਹਤ ਨੀਕੇ । ਕਾਨਨ ਕੁਂਡਲ ਨਾਗ ਫਨੀ ਕੇ ॥

ਅਂਗ ਗੌਰ ਸ਼ਿਰ ਗਂਗ ਬਹਾਯੇ । ਮੁਂਡਮਾਲ ਤਨ ਕ੍ਸ਼ਾਰ ਲਗਾਯੇ ॥
ਵਸ੍ਤ੍ਰ ਖਾਲ ਬਾਘਂਬਰ ਸੋਹੇ । ਛਵਿ ਕੋ ਦੇਖਿ ਨਾਗ ਮਨ ਮੋਹੇ ॥

ਮੈਨਾ ਮਾਤੁ ਕਿ ਹਵੇ ਦੁਲਾਰੀ । ਵਾਮ ਅਂਗ ਸੋਹਤ ਛਵਿ ਨ੍ਯਾਰੀ ॥
ਕਰ ਤ੍ਰਿਸ਼ੂਲ ਸੋਹਤ ਛਵਿ ਭਾਰੀ । ਕਰਤ ਸਦਾ ਸ਼ਤ੍ਰੁਨ ਕ੍ਸ਼ਯਕਾਰੀ ॥

ਨਂਦੀ ਗਣੇਸ਼ ਸੋਹੈਂ ਤਹਂ ਕੈਸੇ । ਸਾਗਰ ਮਧ੍ਯ ਕਮਲ ਹੈਂ ਜੈਸੇ ॥
ਕਾਰ੍ਤਿਕ ਸ਼੍ਯਾਮ ਔਰ ਗਣਰਾ-ਊ । ਯਾ ਛਵਿ ਕੌ ਕਹਿ ਜਾਤ ਨ ਕਾ-ਊ ॥

ਦੇਵਨ ਜਬਹੀਂ ਜਾਯ ਪੁਕਾਰਾ । ਤਬਹਿਂ ਦੁਖ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪ ਨਿਵਾਰਾ ॥
ਕਿਯਾ ਉਪਦ੍ਰਵ ਤਾਰਕ ਭਾਰੀ । ਦੇਵਨ ਸਬ ਮਿਲਿ ਤੁਮਹਿਂ ਜੁਹਾਰੀ ॥

ਤੁਰਤ ਸ਼ਡਾਨਨ ਆਪ ਪਠਾਯੌ । ਲਵ ਨਿਮੇਸ਼ ਮਹਂ ਮਾਰਿ ਗਿਰਾਯੌ ॥
ਆਪ ਜਲਂਧਰ ਅਸੁਰ ਸਂਹਾਰਾ । ਸੁਯਸ਼ ਤੁਮ੍ਹਾਰ ਵਿਦਿਤ ਸਂਸਾਰਾ ॥

ਤ੍ਰਿਪੁਰਾਸੁਰ ਸਨ ਯੁਦ੍ਧ ਮਚਾਯੀ । ਤਬਹਿਂ ਕ੍ਰੁਰੁਇਪਾ ਕਰ ਲੀਨ ਬਚਾਯੀ ॥
ਕਿਯਾ ਤਪਹਿਂ ਭਾਗੀਰਥ ਭਾਰੀ । ਪੁਰਬ ਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਾ ਤਾਸੁ ਪੁਰਾਰੀ ॥

ਦਾਨਿਨ ਮਹਂ ਤੁਮ ਸਮ ਕੋ-ਉ ਨਾਹੀਮ੍ । ਸੇਵਕ ਸ੍ਤੁਤਿ ਕਰਤ ਸਦਾਹੀਮ੍ ॥
ਵੇਦ ਮਾਹਿ ਮਹਿਮਾ ਤੁਮ ਗਾਯੀ । ਅਕਥ ਅਨਾਦਿ ਭੇਦ ਨਹੀਂ ਪਾਯੀ ॥

ਪ੍ਰਕਟੇ ਉਦਧਿ ਮਂਥਨ ਮੇਂ ਜ੍ਵਾਲਾ । ਜਰਤ ਸੁਰਾਸੁਰ ਭੇ ਵਿਹਾਲਾ ॥
ਕੀਨ੍ਹ ਦਯਾ ਤਹਂ ਕਰੀ ਸਹਾਯੀ । ਨੀਲਕਂਠ ਤਬ ਨਾਮ ਕਹਾਯੀ ॥

ਪੂਜਨ ਰਾਮਚਂਦ੍ਰ ਜਬ ਕੀਨ੍ਹਾਮ੍ । ਜੀਤ ਕੇ ਲਂਕ ਵਿਭੀਸ਼ਣ ਦੀਨ੍ਹਾ ॥
ਸਹਸ ਕਮਲ ਮੇਂ ਹੋ ਰਹੇ ਧਾਰੀ । ਕੀਨ੍ਹ ਪਰੀਕ੍ਸ਼ਾ ਤਬਹਿਂ ਤ੍ਰਿਪੁਰਾਰੀ ॥

ਏਕ ਕਮਲ ਪ੍ਰਭੁ ਰਾਖੇ-ਉ ਜੋਯੀ । ਕਮਲ ਨਯਨ ਪੂਜਨ ਚਹਂ ਸੋਯੀ ॥
ਕਠਿਨ ਭਕ੍ਤਿ ਦੇਖੀ ਪ੍ਰਭੁ ਸ਼ਂਕਰ । ਭਯੇ ਪ੍ਰਸਨ੍ਨ ਦਿਏ ਇਚ੍ਛਿਤ ਵਰ ॥

ਜਯ ਜਯ ਜਯ ਅਨਂਤ ਅਵਿਨਾਸ਼ੀ । ਕਰਤ ਕ੍ਰੁਰੁਇਪਾ ਸਬਕੇ ਘਟ ਵਾਸੀ ॥
ਦੁਸ਼੍ਟ ਸਕਲ ਨਿਤ ਮੋਹਿ ਸਤਾਵੈਮ੍ । ਭ੍ਰਮਤ ਰਹੌਂ ਮੋਹੇ ਚੈਨ ਨ ਆਵੈਮ੍ ॥

ਤ੍ਰਾਹਿ ਤ੍ਰਾਹਿ ਮੈਂ ਨਾਥ ਪੁਕਾਰੋ । ਯਹ ਅਵਸਰ ਮੋਹਿ ਆਨ ਉਬਾਰੋ ॥
ਲੇ ਤ੍ਰਿਸ਼ੂਲ ਸ਼ਤ੍ਰੁਨ ਕੋ ਮਾਰੋ । ਸਂਕਟ ਸੇ ਮੋਹਿਂ ਆਨ ਉਬਾਰੋ ॥

ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਭ੍ਰਾਤਾ ਸਬ ਕੋਯੀ । ਸਂਕਟ ਮੇਂ ਪੂਛਤ ਨਹਿਂ ਕੋਯੀ ॥
ਸ੍ਵਾਮੀ ਏਕ ਹੈ ਆਸ ਤੁਮ੍ਹਾਰੀ । ਆਯ ਹਰਹੁ ਮਮ ਸਂਕਟ ਭਾਰੀ ॥

ਧਨ ਨਿਰ੍ਧਨ ਕੋ ਦੇਤ ਸਦਾ ਹੀ । ਜੋ ਕੋਯੀ ਜਾਂਚੇ ਸੋ ਫਲ ਪਾਹੀਮ੍ ॥
ਅਸ੍ਤੁਤਿ ਕੇਹਿ ਵਿਧਿ ਕਰੋਂ ਤੁਮ੍ਹਾਰੀ । ਕ੍ਸ਼ਮਹੁ ਨਾਥ ਅਬ ਚੂਕ ਹਮਾਰੀ ॥

ਸ਼ਂਕਰ ਹੋ ਸਂਕਟ ਕੇ ਨਾਸ਼ਨ । ਮਂਗਲ ਕਾਰਣ ਵਿਘ੍ਨ ਵਿਨਾਸ਼ਨ ॥
ਯੋਗੀ ਯਤਿ ਮੁਨਿ ਧ੍ਯਾਨ ਲਗਾਵੈਮ੍ । ਸ਼ਾਰਦ ਨਾਰਦ ਸ਼ੀਸ਼ ਨਵਾਵੈਮ੍ ॥

ਨਮੋ ਨਮੋ ਜਯ ਨਮਃ ਸ਼ਿਵਾਯ । ਸੁਰ ਬ੍ਰਹ੍ਮਾਦਿਕ ਪਾਰ ਨ ਪਾਯ ॥
ਜੋ ਯਹ ਪਾਠ ਕਰੇ ਮਨ ਲਾਯੀ । ਤਾ ਪਰ ਹੋਤ ਹੈਂ ਸ਼ਂਭੁ ਸਹਾਯੀ ॥

ਰਨਿਯਾਂ ਜੋ ਕੋਯੀ ਹੋ ਅਧਿਕਾਰੀ । ਪਾਠ ਕਰੇ ਸੋ ਪਾਵਨ ਹਾਰੀ ॥
ਪੁਤ੍ਰ ਹੋਨ ਕੀ ਇਚ੍ਛਾ ਜੋਯੀ । ਨਿਸ਼੍ਚਯ ਸ਼ਿਵ ਪ੍ਰਸਾਦ ਤੇਹਿ ਹੋਯੀ ॥

ਪਂਡਿਤ ਤ੍ਰਯੋਦਸ਼ੀ ਕੋ ਲਾਵੇ । ਧ੍ਯਾਨ ਪੂਰ੍ਵਕ ਹੋਮ ਕਰਾਵੇ ॥
ਤ੍ਰਯੋਦਸ਼ੀ ਵ੍ਰਤ ਕਰੈ ਹਮੇਸ਼ਾ । ਤਨ ਨਹਿਂ ਤਾਕੇ ਰਹੈ ਕਲੇਸ਼ਾ ॥

ਧੂਪ ਦੀਪ ਨੈਵੇਦ੍ਯ ਚਢਾਵੇ । ਸ਼ਂਕਰ ਸਮ੍ਮੁਖ ਪਾਠ ਸੁਨਾਵੇ ॥
ਜਨ੍ਮ ਜਨ੍ਮ ਕੇ ਪਾਪ ਨਸਾਵੇ । ਅਂਤ ਧਾਮ ਸ਼ਿਵਪੁਰ ਮੇਂ ਪਾਵੇ ॥

ਕਹੈਂ ਅਯੋਧ੍ਯਾਦਾਸ ਆਸ ਤੁਮ੍ਹਾਰੀ । ਜਾਨਿ ਸਕਲ ਦੁਖ ਹਰਹੁ ਹਮਾਰੀ ॥

||ਦੋਹਾ||
ਨਿਤ ਨੇਮ ਉਠਿ ਪ੍ਰਾਤਃਹੀ ਪਾਠ ਕਰੋ ਚਾਲੀਸ ।
ਤੁਮ ਮੇਰੀ ਮਨਕਾਮਨਾ ਪੂਰ੍ਣ ਕਰੋ ਜਗਦੀਸ਼ ॥