മുകുംദമാലാ സ്തോത്രമ് | Mukunda Mala Stotram In Malayalam

Also Read This In:- Bengali, English, Gujarati, Hindi, Kannada, Marathi, Odia, Punjabi, Sanskrit, Tamil, Telugu.

ഘുഷ്യതേ യസ്യ നഗരേ രംഗയാത്രാ ദിനേ ദിനേ ।
തമഹം ശിരസാ വംദേ രാജാനം കുലശേഖരമ് ॥

ശ്രീവല്ലഭേതി വരദേതി ദയാപരേതി
ഭക്തപ്രിയേതി ഭവലുംഠനകോവിദേതി ।
നാഥേതി നാഗശയനേതി ജഗന്നിവാസേ-
-ത്യാലാപനം പ്രതിപദം കുരു മേ മുകുംദ ॥ 1 ॥

ജയതു ജയതു ദേവോ ദേവകീനംദനോഽയം
ജയതു ജയതു കൃഷ്ണോ വൃഷ്ണിവംശപ്രദീപഃ ।
ജയതു ജയതു മേഘശ്യാമലഃ കോമലാംഗോ
ജയതു ജയതു പൃഥ്വീഭാരനാശോ മുകുംദഃ ॥ 2 ॥

മുകുംദ മൂര്ധ്നാ പ്രണിപത്യ യാചേ
ഭവംതമേകാംതമിയംതമര്ഥമ് ।
അവിസ്മൃതിസ്ത്വച്ചരണാരവിംദേ
ഭവേ ഭവേ മേഽസ്തു ഭവത്പ്രസാദാത് ॥ 3 ॥

നാഹം വംദേ തവ ചരണയോര്ദ്വംദ്വമദ്വംദ്വഹേതോഃ
കുംഭീപാകം ഗുരുമപി ഹരേ നാരകം നാപനേതുമ് ।
രമ്യാരാമാമൃദുതനുലതാ നംദനേ നാപി രംതും
ഭാവേ ഭാവേ ഹൃദയഭവനേ ഭാവയേയം ഭവംതമ് ॥ 4 ॥

നാസ്ഥാ ധര്മേ ന വസുനിചയേ നൈവ കാമോപഭോഗേ
യദ്യദ്ഭവ്യം ഭവതു ഭഗവന് പൂര്വകര്മാനുരൂപമ് ।
ഏതത്പ്രാര്ഥ്യം മമ ബഹുമതം ജന്മജന്മാംതരേഽപി
ത്വത്പാദാംഭോരുഹയുഗഗതാ നിശ്ചലാ ഭക്തിരസ്തു ॥ 5 ॥

ദിവി വാ ഭുവി വാ മമാസ്തു വാസോ
നരകേ വാ നരകാംതക പ്രകാമമ് ।
അവധീരിത ശാരദാരവിംദൌ
ചരണൌ തേ മരണേഽപി ചിംതയാമി ॥ 6 ॥

കൃഷ്ണ ത്വദീയ പദപംകജപംജരാംത-
-മദ്യൈവ മേ വിശതു മാനസരാജഹംസഃ ।
പ്രാണപ്രയാണസമയേ കഫവാതപിത്തൈഃ
കംഠാവരോധനവിധൌ സ്മരണം കുതസ്തേ ॥ 7 ॥

ചിംതയാമി ഹരിമേവ സംതതം
മംദമംദ ഹസിതാനനാംബുജം
നംദഗോപതനയം പരാത്പരം
നാരദാദിമുനിബൃംദവംദിതമ് ॥ 8 ॥

കരചരണസരോജേ കാംതിമന്നേത്രമീനേ
ശ്രമമുഷി ഭുജവീചിവ്യാകുലേഽഗാധമാര്ഗേ ।
ഹരിസരസി വിഗാഹ്യാപീയ തേജോജലൌഘം
ഭവമരുപരിഖിന്നഃ ഖേദമദ്യ ത്യജാമി ॥ 9 ॥

സരസിജനയനേ സശംഖചക്രേ
മുരഭിദി മാ വിരമ സ്വചിത്ത രംതുമ് ।
സുഖതരമപരം ന ജാതു ജാനേ
ഹരിചരണസ്മരണാമൃതേന തുല്യമ് ॥ 10 ॥

മാ ഭീര്മംദമനോ വിചിംത്യ ബഹുധാ യാമീശ്ചിരം യാതനാഃ
നാമീ നഃ പ്രഭവംതി പാപരിപവഃ സ്വാമീ നനു ശ്രീധരഃ ।
ആലസ്യം വ്യപനീയ ഭക്തിസുലഭം ധ്യായസ്വ നാരായണം
ലോകസ്യ വ്യസനാപനോദനകരോ ദാസസ്യ കിം ന ക്ഷമഃ ॥ 11 ॥

ഭവജലധിഗതാനാം ദ്വംദ്വവാതാഹതാനാം
സുതദുഹിതൃകലത്രത്രാണഭാരാര്ദിതാനാമ് ।
വിഷമവിഷയതോയേ മജ്ജതാമപ്ലവാനാം
ഭവതു ശരണമേകോ വിഷ്ണുപോതോ നരാണാമ് ॥ 12 ॥

ഭവജലധിമഗാധം ദുസ്തരം നിസ്തരേയം
കഥമഹമിതി ചേതോ മാ സ്മ ഗാഃ കാതരത്വമ് ।
സരസിജദൃശി ദേവേ താവകീ ഭക്തിരേകാ
നരകഭിദി നിഷണ്ണാ താരയിഷ്യത്യവശ്യമ് ॥ 13 ॥

തൃഷ്ണാതോയേ മദനപവനോദ്ധൂത മോഹോര്മിമാലേ
ദാരാവര്തേ തനയസഹജഗ്രാഹസംഘാകുലേ ച ।
സംസാരാഖ്യേ മഹതി ജലധൌ മജ്ജതാം നസ്ത്രിധാമന്
പാദാംഭോജേ വരദ ഭവതോ ഭക്തിനാവം പ്രയച്ഛ ॥ 14 ॥

മാദ്രാക്ഷം ക്ഷീണപുണ്യാന് ക്ഷണമപി ഭവതോ ഭക്തിഹീനാന്പദാബ്ജേ
മാശ്രൌഷം ശ്രാവ്യബംധം തവ ചരിതമപാസ്യാന്യദാഖ്യാനജാതമ് ।
മാസ്മാര്ഷം മാധവ ത്വാമപി ഭുവനപതേ ചേതസാപഹ്നുവാനാ-
-ന്മാഭൂവം ത്വത്സപര്യാവ്യതികരരഹിതോ ജന്മജന്മാംതരേഽപി ॥ 15 ॥

ജിഹ്വേ കീര്തയ കേശവം മുരരിപും ചേതോ ഭജ ശ്രീധരം
പാണിദ്വംദ്വ സമര്ചയാച്യുതകഥാഃ ശ്രോത്രദ്വയ ത്വം ശൃണു ।
കൃഷ്ണം ലോകയ ലോചനദ്വയ ഹരേര്ഗച്ഛാംഘ്രിയുഗ്മാലയം
ജിഘ്ര ഘ്രാണ മുകുംദപാദതുലസീം മൂര്ധന്നമാധോക്ഷജമ് ॥ 16 ॥

ഹേ ലോകാഃ ശൃണുത പ്രസൂതിമരണവ്യാധേശ്ചികിത്സാമിമാം
യോഗജ്ഞാഃ സമുദാഹരംതി മുനയോ യാം യാജ്ഞവല്ക്യാദയഃ ।
അംതര്ജ്യോതിരമേയമേകമമൃതം കൃഷ്ണാഖ്യമാപീയതാം
തത്പീതം പരമൌഷധം വിതനുതേ നിര്വാണമാത്യംതികമ് ॥ 17 ।

ഹേ മര്ത്യാഃ പരമം ഹിതം ശൃണുത വോ വക്ഷ്യാമി സംക്ഷേപതഃ
സംസാരാര്ണവമാപദൂര്മിബഹുലം സമ്യക്പ്രവിശ്യ സ്ഥിതാഃ ।
നാനാജ്ഞാനമപാസ്യ ചേതസി നമോ നാരായണായേത്യമും
മംത്രം സപ്രണവം പ്രണാമസഹിതം പ്രാവര്തയധ്വം മുഹുഃ ॥ 18 ॥

പൃഥ്വീരേണുരണുഃ പയാംസി കണികാഃ ഫല്ഗുഃ സ്ഫുലിംഗോഽലഘു-
-സ്തേജോ നിഃശ്വസനം മരുത്തനുതരം രംധ്രം സുസൂക്ഷ്മം നഭഃ ।
ക്ഷുദ്രാ രുദ്രപിതാമഹപ്രഭൃതയഃ കീടാഃ സമസ്താഃ സുരാഃ
ദൃഷ്ടേ യത്ര സ താവകോ വിജയതേ ഭൂമാവധൂതാവധിഃ ॥ 19 ॥

ബദ്ധേനാംജലിനാ നതേന ശിരസാ ഗാത്രൈഃ സരോമോദ്ഗമൈഃ
കംഠേന സ്വരഗദ്ഗദേന നയനേനോദ്ഗീര്ണബാഷ്പാംബുനാ ।
നിത്യം ത്വച്ചരണാരവിംദയുഗല ധ്യാനാമൃതാസ്വാദിനാ-
-മസ്മാകം സരസീരുഹാക്ഷ സതതം സംപദ്യതാം ജീവിതമ് ॥ 20 ॥

ഹേ ഗോപാലക ഹേ കൃപാജലനിധേ ഹേ സിംധുകന്യാപതേ
ഹേ കംസാംതക ഹേ ഗജേംദ്രകരുണാപാരീണ ഹേ മാധവ ।
ഹേ രാമാനുജ ഹേ ജഗത്ത്രയഗുരോ ഹേ പുംഡരീകാക്ഷ മാം
ഹേ ഗോപീജനനാഥ പാലയ പരം ജാനാമി ന ത്വാം വിനാ ॥ 21 ॥

ഭക്താപായഭുജംഗഗാരുഡമണിസ്ത്രൈലോക്യരക്ഷാമണിഃ
ഗോപീലോചനചാതകാംബുദമണിഃ സൌംദര്യമുദ്രാമണിഃ ।
യഃ കാംതാമണി രുക്മിണീ ഘനകുചദ്വംദ്വൈകഭൂഷാമണിഃ
ശ്രേയോ ദേവശിഖാമണിര്ദിശതു നോ ഗോപാലചൂഡാമണിഃ ॥ 22 ॥

ശത്രുച്ഛേദൈകമംത്രം സകലമുപനിഷദ്വാക്യസംപൂജ്യമംത്രം
സംസാരോത്താരമംത്രം സമുപചിതതമഃ സംഘനിര്യാണമംത്രമ് ।
സര്വൈശ്വര്യൈകമംത്രം വ്യസനഭുജഗസംദഷ്ടസംത്രാണമംത്രം
ജിഹ്വേ ശ്രീകൃഷ്ണമംത്രം ജപ ജപ സതതം ജന്മസാഫല്യമംത്രമ് ॥ 23 ॥

വ്യാമോഹ പ്രശമൌഷധം മുനിമനോവൃത്തി പ്രവൃത്ത്യൌഷധം
ദൈത്യേംദ്രാര്തികരൌഷധം ത്രിഭുവനീ സംജീവനൈകൌഷധമ് ।
ഭക്താത്യംതഹിതൌഷധം ഭവഭയപ്രധ്വംസനൈകൌഷധം
ശ്രേയഃപ്രാപ്തികരൌഷധം പിബ മനഃ ശ്രീകൃഷ്ണദിവ്യൌഷധമ് ॥ 24 ॥

ആമ്നായാഭ്യസനാന്യരണ്യരുദിതം വേദവ്രതാന്യന്വഹം
മേദശ്ഛേദഫലാനി പൂര്തവിധയഃ സര്വേ ഹുതം ഭസ്മനി ।
തീര്ഥാനാമവഗാഹനാനി ച ഗജസ്നാനം വിനാ യത്പദ-
-ദ്വംദ്വാംഭോരുഹസംസ്മൃതിര്വിജയതേ ദേവഃ സ നാരായണഃ ॥ 25 ॥

ശ്രീമന്നാമ പ്രോച്യ നാരായണാഖ്യം
കേ ന പ്രാപുര്വാംഛിതം പാപിനോഽപി ।
ഹാ നഃ പൂര്വം വാക്പ്രവൃത്താ ന തസ്മിന്
തേന പ്രാപ്തം ഗര്ഭവാസാദിദുഃഖമ് ॥ 26 ॥

മജ്ജന്മനഃ ഫലമിദം മധുകൈടഭാരേ
മത്പ്രാര്ഥനീയ മദനുഗ്രഹ ഏഷ ഏവ ।
ത്വദ്ഭൃത്യഭൃത്യ പരിചാരക ഭൃത്യഭൃത്യ
ഭൃത്യസ്യ ഭൃത്യ ഇതി മാം സ്മര ലോകനാഥ ॥ 27 ॥

നാഥേ നഃ പുരുഷോത്തമേ ത്രിജഗതാമേകാധിപേ ചേതസാ
സേവ്യേ സ്വസ്യ പദസ്യ ദാതരി സുരേ നാരായണേ തിഷ്ഠതി ।
യം കംചിത്പുരുഷാധമം കതിപയഗ്രാമേശമല്പാര്ഥദം
സേവായൈ മൃഗയാമഹേ നരമഹോ മൂകാ വരാകാ വയമ് ॥ 28 ॥

മദന പരിഹര സ്ഥിതിം മദീയേ
മനസി മുകുംദപദാരവിംദധാമ്നി ।
ഹരനയനകൃശാനുനാ കൃശോഽസി
സ്മരസി ന ചക്രപരാക്രമം മുരാരേഃ ॥ 29 ॥

തത്ത്വം ബ്രുവാണാനി പരം പരസ്മാ-
-ന്മധു ക്ഷരംതീവ സതാം ഫലാനി ।
പ്രാവര്തയ പ്രാംജലിരസ്മി ജിഹ്വേ
നാമാനി നാരായണ ഗോചരാണി ॥ 30 ॥

ഇദം ശരീരം പരിണാമപേശലം
പതത്യവശ്യം ശ്ലഥസംധിജര്ജരമ് ।
കിമൌഷധൈഃ ക്ലിശ്യസി മൂഢ ദുര്മതേ
നിരാമയം കൃഷ്ണരസായനം പിബ ॥ 31 ॥

ദാരാ വാരാകരവരസുതാ തേ തനൂജോ വിരിംചിഃ
സ്തോതാ വേദസ്തവ സുരഗണോ ഭൃത്യവര്ഗഃ പ്രസാദഃ ।
മുക്തിര്മായാ ജഗദവികലം താവകീ ദേവകീ തേ
മാതാ മിത്രം ബലരിപുസുതസ്ത്വയ്യതോഽന്യന്ന ജാനേ ॥ 32 ॥

കൃഷ്ണോ രക്ഷതു നോ ജഗത്ത്രയഗുരുഃ കൃഷ്ണം നമസ്യാമ്യഹം
കൃഷ്ണേനാമരശത്രവോ വിനിഹതാഃ കൃഷ്ണായ തസ്മൈ നമഃ ।
കൃഷ്ണാദേവ സമുത്ഥിതം ജഗദിദം കൃഷ്ണസ്യ ദാസോഽസ്മ്യഹം
കൃഷ്ണേ തിഷ്ഠതി സര്വമേതദഖിലം ഹേ കൃഷ്ണ രക്ഷസ്വ മാമ് ॥ 33 ॥

തത്ത്വം പ്രസീദ ഭഗവന് കുരു മയ്യനാഥേ
വിഷ്ണോ കൃപാം പരമകാരുണികഃ കില ത്വമ് ।
സംസാരസാഗരനിമഗ്നമനംതദീന-
-മുദ്ധര്തുമര്ഹസി ഹരേ പുരുഷോത്തമോഽസി ॥ 34 ॥

നമാമി നാരായണപാദപംകജം
കരോമി നാരായണപൂജനം സദാ ।
വദാമി നാരായണനാമ നിര്മലം
സ്മരാമി നാരായണതത്ത്വമവ്യയമ് ॥ 35 ॥

ശ്രീനാഥ നാരായണ വാസുദേവ
ശ്രീകൃഷ്ണ ഭക്തപ്രിയ ചക്രപാണേ ।
ശ്രീപദ്മനാഭാച്യുത കൈടഭാരേ
ശ്രീരാമ പദ്മാക്ഷ ഹരേ മുരാരേ ॥ 36 ॥

അനംത വൈകുംഠ മുകുംദ കൃഷ്ണ
ഗോവിംദ ദാമോദര മാധവേതി ।
വക്തും സമര്ഥോഽപി ന വക്തി കശ്ചി-
-ദഹോ ജനാനാം വ്യസനാഭിമുഖ്യമ് ॥ 37 ॥

ധ്യായംതി യേ വിഷ്ണുമനംതമവ്യയം
ഹൃത്പദ്മമധ്യേ സതതം വ്യവസ്ഥിതമ് ।
സമാഹിതാനാം സതതാഭയപ്രദം
തേ യാംതി സിദ്ധിം പരമാം ച വൈഷ്ണവീമ് ॥ 38 ॥

ക്ഷീരസാഗരതരംഗശീകരാ-
-ഽഽസാരതാരകിതചാരുമൂര്തയേ ।
ഭോഗിഭോഗശയനീയശായിനേ
മാധവായ മധുവിദ്വിഷേ നമഃ ॥ 39 ॥

യസ്യ പ്രിയൌ ശ്രുതിധരൌ കവിലോകവീരൌ
മിത്രേ ദ്വിജന്മവരപദ്മശരാവഭൂതാമ് ।
തേനാംബുജാക്ഷചരണാംബുജഷട്പദേന
രാജ്ഞാ കൃതാ കൃതിരിയം കുലശേഖരേണ ॥ 40 ॥

ഇതി കുലശേഖര പ്രണീതം മുകുംദമാലാ ।